Ekstraksiyon yöntemi
1950'li ve 1960'lı yıllarda Çin de dahil olmak üzere dünyadaki birçok ülke esas olarak hayvan organlarından peptitler çıkarıyordu.Örneğin, timosin enjeksiyonu, yeni doğmuş bir buzağının kesilmesi, timusunun çıkarılması ve ardından peptitlerin buzağı timusundan ayrılması için salınımlı ayırma biyoteknolojisi kullanılmasıyla hazırlanır.Bu timosin, insanlarda hücresel bağışıklık fonksiyonunu düzenlemek ve geliştirmek için yaygın olarak kullanılır.
Doğal biyoaktif peptitler geniş çapta dağılmıştır.Doğada hayvanlarda, bitkilerde ve deniz organizmalarında çeşitli fizyolojik işlevleri yerine getiren ve normal yaşam aktivitelerini sürdüren bol miktarda biyoaktif peptitler bulunmaktadır.Bu doğal biyoaktif peptitler, antibiyotikler ve hormonlar gibi organizmaların sekonder metabolitlerinin yanı sıra çeşitli doku sistemlerinde bulunan biyoaktif peptitleri de içerir.
Şu anda birçok biyoaktif peptit insan, hayvan, bitki, mikrobiyal ve Deniz organizmalarından izole edilmiştir.Bununla birlikte, biyoaktif peptitler genellikle organizmalarda düşük miktarlarda bulunur ve biyoaktif peptitlerin doğal organizmalardan izole edilmesi ve saflaştırılmasına yönelik mevcut teknikler, yüksek maliyet ve düşük biyoaktivite nedeniyle mükemmel değildir.
Peptid ekstraksiyonu ve ayırma için yaygın olarak kullanılan yöntemler arasında tuzlama, ultrafiltrasyon, jel filtrasyonu, izoelektrik nokta çökeltmesi, iyon değişim kromatografisi, afinite kromatografisi, adsorpsiyon kromatografisi, jel elektroforezi vb. yer alır. Ana dezavantajı, işlemin karmaşıklığı ve yüksek maliyettir.
Asit-baz yöntemi
Asit ve alkali hidrolizi çoğunlukla deney kurumlarında kullanılır, ancak üretim uygulamalarında nadiren kullanılır.Proteinlerin alkalin hidrolizi sürecinde serin ve treonin gibi amino asitlerin çoğu yok edilir, rasemizasyon meydana gelir ve çok sayıda besin maddesi kaybolur.Bu nedenle bu yöntem üretimde nadiren kullanılır.Proteinlerin asit hidrolizi, amino asitlerin rasemizasyonuna neden olmaz, hidroliz hızlıdır ve reaksiyon tamamlanır.Ancak dezavantajları karmaşık teknolojisi, zor kontrolü ve ciddi çevre kirliliğidir.Peptitlerin moleküler ağırlık dağılımı düzensiz ve kararsızdır ve fizyolojik işlevlerinin belirlenmesi zordur.
Enzimatik hidroliz
Biyoaktif peptitlerin çoğu uzun protein zincirlerinde inaktif durumda bulunur.Spesifik bir proteaz tarafından hidrolize edildiğinde aktif peptidleri, proteinin amino dizisinden salınır.Biyoaktif peptitlerin hayvanlardan, bitkilerden ve deniz organizmalarından enzimatik ekstraksiyonu son yıllarda bir araştırma odağı olmuştur.
Biyoaktif peptitlerin enzimatik hidrolizi, çeşitli fizyolojik fonksiyonlara sahip çok sayıda biyoaktif peptit elde etmek için proteinleri substrat olarak kullanan ve proteinleri hidrolize eden uygun proteazların seçilmesidir.Üretim sürecinde sıcaklık, PH değeri, enzim konsantrasyonu, substrat konsantrasyonu ve diğer faktörler, küçük peptitlerin enzimatik hidroliz etkisiyle yakından ilişkilidir ve anahtar, enzim seçimidir.Enzimatik hidroliz için kullanılan farklı enzimler, enzimlerin seçimi ve formülasyonu ve farklı protein kaynakları nedeniyle, elde edilen peptitler kütle, moleküler ağırlık dağılımı ve amino asit bileşimi bakımından büyük ölçüde farklılık gösterir.Genellikle pepsin ve trypsin gibi hayvan proteazları ve bromelain ve papain gibi bitki proteazları seçilir.Bilim ve teknolojinin gelişmesi ve biyolojik enzim teknolojisinin sürekli yenilenmesiyle birlikte, giderek daha fazla enzim keşfedilecek ve kullanılacaktır.Enzimatik hidroliz, gelişmiş teknolojisi ve düşük yatırımı nedeniyle biyoaktif peptidlerin hazırlanmasında yaygın olarak kullanılmaktadır.
Gönderim zamanı: Mayıs-30-2023