Rekombinant protein antijenleri genellikle birkaç farklı epitopa sahiptir; bunlardan bazıları sekans epitopları ve bazıları yapısal epitoplardır.Hayvanların denatüre antijenlerle immünize edilmesiyle elde edilen poliklonal antikorlar, bireysel epitoplara özgü antikorların karışımlarıdır ve genel olarak doğal yapıları veya denatüre hedef proteinleri tespit etmek için kullanılabilir.Denatüre proteinleri immünojenler olarak kullanmanın bir yan faydası, denatüre proteinlerin daha immünojenik olma eğiliminde olması ve hayvanlarda güçlü bir bağışıklık tepkisini uyarabilmesidir.
Escherichia coli'nin ekspresyon sistemi genellikle antijenik amaçlar için seçilmektedir çünkü zaman ve para açısından en maliyetli sistemdir.Hedef protein ekspresyonu olasılığını ve saflaştırmanın kolaylığını geliştirmek amacıyla bazen hedef proteinin yalnızca küçük bir parçası, örneğin spesifik bir alan eksprese edilir.
Proteinlerin üç boyutlu yapısı
Bir Proteinin Spesifik Alanı
Antikor hazırlamanın amacı yalnızca wb tespiti ise, antijen olarak sentetik küçük peptidin kullanılması ekonomik ve hızlıdır, ancak peptid segmentinin uygunsuz seçimi nedeniyle zayıf immünojenisite veya yeniden oluşturulmama riski vardır.Antikor hazırlığı uzun bir süre gerektirdiğinden, deneyin başarı oranını garanti altına almak amacıyla polipeptit antijeni kullanılarak antikor hazırlamak için genellikle iki veya üç farklı peptit segmenti seçilir.
Bağışıklama için polipeptit antijeninin saflığının %80'den büyük olması gerekir.Daha yüksek bir saflık teorik olarak daha iyi özgüllüğe sahip antikorlar elde edilse de, pratikte hayvanlar her zaman çok sayıda spesifik olmayan antikor üretir, dolayısıyla antijen saflığının yararları maskelenir.
Ek olarak, küçük peptidlerden antikorların hazırlanması, immünojenitesinin arttırılması için uygun taşıyıcı antijene çapraz bağlanmalıdır.İki yaygın antijenik taşıyıcı KLH ve BSA'dır.
Gönderim zamanı: Mar-23-2023